سایت همسریابی شیدایی - 300 هزار نفر آماده ازدواج دائم و موقت

زنان و مردان سبکهای گفتاری کاملا متفاوتی را بروز می دهند به عنوان مثال، زنان به طور کلی توجه زیادی به جنبه های ارتباطی صحبت شان دارند در حالی که مردان بیشتر به محتوای صحبت شان توجه می کنند. یکی از تفاوت عمده که در این میان خود را به وضوح نشان می دهد این است که مردان گاهی اوقات به جای... .

صحبت کردن با همسر

همانطور که اکنون کاملا مشهور شده و در بسیاری از متون روانشناسی مربوط به تفاوتهای زنان و مردان می خوانیم، زنان و مردان سبکهای گفتاری کاملا متفاوتی را بروز می دهند به عنوان مثال، زنان به طور کلی توجه زیادی به جنبه های ارتباطی صحبت شان دارند در حالی که مردان بیشتر به محتوای صحبت شان توجه می کنند. یکی از تفاوت عمده که در این میان خود را به وضوح نشان می دهد این است که مردان گاهی اوقات به جای صحبت کردن و برقراری رابطه، تمایل به سخنرانی کردن دارند و این کار اغلب و به طور متناوب با زنان(یعنی همسرشان) انجام می دهند تا مردان. این الگو به منزله یک خاموش کننده ارتباط میان زنان و مردان است زیرا زن، در چنین شرایطی با کسی که همه چیز را می داند مواجه می شود و به وضوح سخنرانی فرصت صحبت کردن زن را از بین می برد و باید تنها شنونده محض باشند. اتخاذ این الگوی رفتاری خصوصا در زندگی زناشویی می تواند بسیار مضر باشد چرا که به منزله گرهی کور در ارتباط زوجین با یکدیگر است و فرصت یک گفتگوی دو طرفه را از هر دو نفر می گیرد. اما چرا مردان چنین الگوی ارتباطی دارند؟

بسیاری از مردان در بیان علت رفتار خود عنوان می کنند که این احساس را دارند که اطلاعات و آگاهی های مفیدی درباره موضوعات مختلف دارند(که البته این ادعا بسیار به واقعیت نزدیک است). آنها فکر می کنند که از طریق ایجاد روشنگری در افکار دیگران به نوعی مشغول خدمت رسانی هستند. همچنین در اکثر مواقع این گونه نمایش آگاهی و دانش، برای آنها نشان دهنده مطلع بودن، در جریان بودن و داشتن اطلاعات عمومی بالا و نشان از هوش و ذکاوت است. در دنیای رقابتی که بیشتر افراد خواهان کسب قدرت هستند، این اقدام نیز خود نوعی قدرت نمایی است حتی برای یک زمان کوتاه.

همچنین مردان تمایل دارند که" حلال مشکلات" باشند. برای مثال امکان دارد یک زن درباره محل کارش بحثی را شروع می کند و بلافاصله شوهرش شروع به ادامه راه می کند. هر چند همسرش اصلا چنین خواسته ای نداشته است و فقط می خواسته که مشکل را مطرح کند یا تنها قصد داشته حرفش شنیده شود و یا شاید دنبال کمی همدردی می گشته و هرگز خواهان حل مشکل نبوده، اما مرد این فرصت را از وی گرفته و شتابزده در صدد حل مشکل کاری همسرش برآمده است.

نمونه هایی از الگوی کلامی مردان

گاهی اوقات شما(مرد) نزد پزشک خانوادگی خود می روید. در ابتدای این دیدار موضوعی مثل سن و سال و سلامتی مطرح می شود. در این لحظه احتمالا دکتر وارد سخنرانی می شود و ده دقیقه ای درباره این مشکل که افراد بالغ به دلیل مشغله کاری زیاد فاقد سرگرمی و تفریح لازم هستند حرف می زند. در یک مکث کوتاهی که میان صحبتهایش پیش می آید شما می گویید که اتفاقا تاکنون درباره این موضوع سخنرانی های متعددی داشته اید اما او اصلا به حرفهای شما گوش نمی دهد و دوباره شروع به به مطرح کردن بحثهایی می کند که به نظر شما بسیار سطحی است.

زوجین باید سعی کنند در ارتباطاتی که با هم دارند از سیستم گفتگوی مشارکتی و تعاملی بهره ببرند نه اینکه یکی از زوجین نقش متکلم وحده را ایفا نماید

در ملاقات دوم او احتمالا همچنان پرحرفی خودش را دارد و درباره موضوعاتی چون جامعه، غذاهای فست فود و .. به سخنرانی برای شما می پردازد و به نظر می رسد که خروج از سخنرانی این آقای دکتر ممکن نیست.

بسیاری از مردان این چنین ویژگی و تمایلی دارند. حتی گاهی اوقات اساتید دانشگاه و مدرسان نیز گرفتار این قضیه شده و تصور می کنند که کار آنها ارایه ایده های خود به دانشجویان از طریق "انتقال مستقیم" یا "آموختن گفته های" خود است در حالی که اکنون مشخص شده که فراگیری بهتر در کلاس هایی است که مدرس کمتر حرف بزند و سعی کند با طرح یک سری سوالات در کلاس، دانشجویان را نیز درگیر با درس کند یا به اصطلاح از سیستم"یادگیری مشارکتی" استفاده کند. از این طریق نه تنها دانشجویان با محتوای درس(واقعیات، نظرات و تئوری ها) آشنا می شوند بلکه یاد میگیرند چگونه فکر کنند و یا با دیگران بحث و تبادل نظر نمایند.

همین مقوله در ارتباط زناشویی و رابطه زوجین با یکدیگر هم صدق می کند و زوجین باید سعی کنند که در ارتباطاتی که با هم دارند از سیستم گفتگوی مشارکتی و تعاملی بهره ببرند نه اینکه یکی از زوجین که عمدتا مرد است نقش متکلم وحده را ایفا نماید. اتخاذ این روش گفتگو به زوجین این فرصت را می دهد که بیشتر وارد دنیای ناشناخته یکدیگر شده و یکدیگر را بهتر بشناسند.

"با کسی حرف زدن" یا "درباره چیزی حرف زدن"

صحبت کردن با همسر

تعداد اندکی از ما دوست داریم که درباره چیزی حرف بزنیم؛ ما ترجیح می دهیم که با کسی دیگر حرف بزنیم.

گفتگو یک تلاش و کوشش متقابل است در حالی که الگوی کلامی مردان که مبتنی بر سخنرانی است به این تقابل ختم می شود. در عوض به شنونده این طور القا می شود که تحت مدیریت و طرح ریزی قبلی قرار گرفته و انگار رییس وی با او حرف میزند.

مردانی که این مقاله را می خوانند لازم است به بررسی این مطلب بپردازند که آیا آنها نیز این عادت را دارند اگر این طور است به تدریج این تمایل خود را متعادل تر کنید زیرا ارتباطات اجتماعی شما را به شدت بهبود می بخشد.

اما زنان، شما نیز می توانید بیشتر در بحث درگیر شوید و با مطرح کردن پرسش هایی، ارایه جمع بندی و یا گفتن"خب الا اجازه بده من هم نظرم را بگم" سخنرانی را قطع کنید. اگر ساکت بمانید ممکن است شوهرتان سکوت شما را به اشتباه نشانه تایید بداند در این صورت مجبورید به جای گفتگو کردن با کسی تنها مورد خطاب او قرار گیرید و شنونده محض باشید.

منبع: تبیان

آیا می دانید به چه دلیل زوج های جوان تمایل به گفتن دروغ به دیگری را دارند؟ در جدیدترین تحقیق روان شناسان مشخص شده است که آقایان در روابط بعد از ازدواجشان بیش از خانم ها دروغ می گویند .

اگر یک خانم در طی روز دو مرتبه دروغ می گوید این نسبت در آقایان چهار بار در روز است . بیش از هشتاد و دو درصد خانم ها بعد از دروغ هایی که گفته اند احساس ندامت و پشیمانی دارند اما این درصد در آقایان زیر هفتاد درصد است .

اکنون به این دروغ ها می پردازیم :

1 - خانم ها نیز همانند آقایان مایل به مخفی کردن احساسات درونی شان هستند و زمانی که ناراحت هستند و از آنها دلیل را جویا شوید می گویند موضوع خاصی نسیت تنها حوصله ندارند یا اینکه سرشان درد می کند .

چرا همه دردها و احساسات را در خود می ریزد ، با همسرتان مطرح کنید تا بتوانید ساده تر با این موضوع کنار بیاید .

2 - آقایان اگر نخواهند موضوعی را بگویند معمولا اینقدر دروغ می گویند و همه چیز را به هم می بافند که همسرشان سوالی را که پرسیده بود فراموش می کند .

بهتر نیست به جای مخفی کاری ، موضوعی را که باعث آزار شما شده است را با همسرتان در میان بگذارید .

3 - خانم ها گاهی شیطنت می کنند و مقداری پول از کیف جیبی همسرشان بر می دارند . زمانی که همسرشان می گوید پول از کیف پول من برداشتی ؟ با قطعیت کامل و مصرانه این موضوع را نهی می کنند و می گویند حتما گم کرده ای یا چیزی خریده ای که فراموش کرده ای و از این نوع پاسخ ها .

اما بهتر است به این موضوع اعتراف کنید و به همسرتان بگوئید مقدار پولی که به شما می دهد کم است و نیاز به پول بیشتری دارید به جای اینکه همسرتان را به خودتان مشکوک کنید.

4 - آقایان هنگامی که در مکانی هستند و نمی خواهند که همسرشان متوجه شود کجا هستند ، همیشه موبایل خود را از دسترس خارج می کنند یا اینکه هنگامی که همسرشان تماس می گیرد می گویند که " گوشیم آنتن نمی ده ... چی ... الو .. " و بلافاصله تلفن را به همسرشان قطع می کنند .

آیا می دانید این رفتار شما ، برای رابطه زناشویی تان یک سم است ؟ و فقط باعث می شود که همسرتان به شما مشکوک شود و زندگی تان تا مرز طلاق پیش رود .

5 - خانم ها خواسته های فراتر از توان و قدرت اقتصادی همسرشان دارند و باعث می شوند که همسرانشان به آنها دروغ بگویند .

به کرات دیده و شنیده ایم که طلا یا جواهراتی که داماد به عروس هدیه داده است ، تقلبی بوده اند یا به قیمتی که داماد مدعی بوده است ، خریداری نشده اند . چرا داماد باید همچین دروغی را مطرح کند ؟ زیرا خواسته های عروس بسیار بالاست .

پس اگر می خواهید از همسرتان دروغی نشنوید توصیه می کنیم خواسته های خود را تا حد و سطح اقتصادی او کاهش دهید .

6 - درمورد آقايان : خانه تان پر از مهمان است اما مهمان هایی که شما دوست ندارید و تمایل دارید که دیرتر به منزل برسید ، بهانه های مختلفی را بیان می کنید ، جلسه کاری پیش آمد ، در ترافیک ماندم و ....

به جای بهانه های مختلف، خیلی صریح به همسرتان بگویید به دلیل اینکه به دیدن این افراد تمایلی ندارید پس دیرتر به منزل برمیگردید .

7 - خانم ها تا کوچکترین مخالفتی از جانب همسرشان می بینند خودشان را به مریض بودند می دهند ، " وای میگرنم شروع شده ، وای سرم داره گیج داره ، فشارم افتاد و .... "

تا چه زمانی می خواهید به این نقش بازی کردن های ادامه بدهید ، گفتگو مصالحه آمیز بیش از هر حرکتی پاسخ می دهد .

8 - هنگامی که خانم ها خرید های گران قیمتی را انجام می دهند و برای اینکه همسرشان با آنها مخالفتی نکند می گویند : " این بلوز را تازه در حراج این مغازه خریدم ، قبلا گرون تر بود ، .....

به همسرتان بگویید با وجود اینکه قیمت بالایی داشت ولی به دلیل اینکه دوست داشتم این بلوز را داشته باشم ، خریدم .

در انتها به تمام زوج های جوان توصیه می کنیم از دروغ گفتن به یکدیگر بپرهیزند زیرا هیچ صحبت و کلامی مانند دروغ شما را به دیگری بدبین نمی کند ، گاهی شک ها ، ظن ها شما را تا مرز طلاق سوق می دهد .

منبع:فان شاد

- سعي كنيد خصوصيات و خواسته هاي خود را كشف كنيد.

وقتي درباره خودتان به اين شناخت دست يافتيد، مي توانيد تصميم بگيريد كه آيا نامزدتان مي تواند در رسيدن به خواسته هايتان شريك زندگيتان باشد يا نه.

- پاسخ هايتان بايد روشن كند كه شما در زندگي مشترك چه انتظاراتي از همديگر داريد،

در ضمن با اين پاسخ ها مي توانيد اولويت ها و رفتارهايي را كه حاضر به ترك آن نيستيد، نشان دهيد. اگر در خانه شلخته هستيد و نمي توانيد خود را تغيير دهيد، بهتر است تا نامزدتان از اين خصوصيت شما آگاهي داشته باشد.

- به پاسخ هاي يكديگر گوش كنيد، اما دخالت نكنيد،

اين تمرين ها براي آن است كه درباره همديگر بيشتر بدانيد نه اين كه همديگر را تغيير دهيد. بهتر است فكر كنيد آيا مي توانيد با نامزدتان همين گونه كه هست و بي آن كه توقع داشته باشيد كه تغيير كند، زندگي مشترك تشكيل بدهيد؟

يكسان بودن پاسخ ها و پرسش هاي مطرح شده، كليد خوشبختي در زندگي زناشويي نيست، بلكه برخورد شما با تفاوت ها تعيين كننده است. وقتي شما و نامزدتان در پاسخ به يك پرسش اختلاف عقيده داريد، راهنمايي هاي پيشنهادي «در شيوه گفتگو درباره تفاوت ها» را به كار بگيريد، زيرا به شما كمك مي كند تا اختلاف هايتان را به تدريج حل كنيد، وقتي دستتان را براي نامزدتان رو مي كنيد، آسوده مي شود. به او مي گوييد: «ظاهر و باطن، من اين هستم.» خودتان را صادقانه آشكار مي كنيد، باري از روي دوش خود برمي داريد و به اصطلاح توپ را در زمين بازي نامزدتان مي اندازيد و به او اين امكان را مي دهيد كه بدون هيچ فرض نادرستي تصميم بگيرد و شما را بپذيرد.

اما وقتي نظر او براي شما قابل قبول نيست چه بايد بكنيد؟ اگر با پاسخ هاي نامزدتان موافق نباشيد، چه خواهد شد؟ پي بردن به تفاوت ها به معناي اعلام ختم رابطه نيست، هرگز عدم اختلاف نظر، راز موفقيت زندگي مشترك به حساب نمي آيد، اختلاف نظر با نامزدتان، فرصتي است تا مهارت هاي «مديريت تفاوت ها» را بياموزيد.

توجه داشته باشيد:

مديريت تفاوت ها و نه مديريت حل اختلاف . زيرا لزومي ندارد كه گفتگو درباره تفاوت ها به اختلاف منجر شود.طبيعي است كه از دست نامزدتان عصباني و دچار سردرگمي و سرخوردگي بشويد، احتمالاً از دست دوستتان، رئيس و حتي همسايه تان هم دچار همين حالات مي شويد. اما با كمي تلاش مي توان ديدگاه هاي متفاوت را بدون اين كه به مشاجره ختم شود به هم نزديك كرد، مگر آن كه به شدت ستيزه جو باشيد.

گذشته شما

توجه به گذشته خود و تأثير آن بر شكل گيري شخصيت شما و خواسته هايتان در زندگي، نخستين گام هاي آمادگي براي ازدواج است. معمولاً زندگي پدر و مادرها سرمشق زندگي ما مي شود و اگر از اين سرمشق خوشمان بيايد، كم و بيش مي دانيم كه شريك زندگيمان بايد چه خصوصياتي داشته باشد، اما اگر همان طور كه بزرگتر مي شويم، از رابطه پدر و مادرمان خوشمان نيايد، مي توانيم آن را با الگوي مد نظرمان عوض كنيم.به دقت به روابط افرادي كه شما و نامزدتان در كنار آنها بزرگ شده ايد، توجه كنيد. ويژگي هايي را كه موجب ايجاد روابطي استوار و شاد شده و آنها كه سبب تلخي زندگي شده اند به ياد بياوريد، مشخص كنيد چه نگرش ها و رفتاري روابط اين افراد را تيره و تار مي كند. از اشتباهات و موفقيت هاي ديگران بياموزيد. اما توجه داشته باشيد كه خودتان را با آنها مقايسه و يا تشبيه نكنيد. تصميم بگيريد تجربيات مثبت را به كار ببنديد و از رفتارهاي منفي دوري كنيد.

اگر از موهبت داشتن پدر و مادري خوشبخت برخوردار هستيد، اين شانس را داريد كه بفهميد ازدواج موفق به چه عواملي نياز دارد. تك تك پرسش ها را با صداي بلند براي نامزدتان بخوانيد و هريك جداگانه بي آنكه حرف يكديگر را قطع كنيد به آنها پاسخ دهيد، سپس در اين باره صحبت كنيد كه آيا پاسخ هايتان بر زندگي مشتركتان تأثير خواهند گذاشت يا نه و تأثيرش چگونه است.

به عقيده شما چه عاملي پدر و مادرتان را در كنار هم نگه داشته است؟

دوست داريد چه ويژگي هايي از زندگي پدر و مادرتان در زندگي شما هم وجود داشته باشد؟

از چه ويژگي هاي زندگي پدر و مادرتان خوشتان نمي آيد؟

پدرتان چه رفتاري با مادرتان داشت؟ مادرتان چه رفتاري با پدرتان داشت؟

آيا شما و نامزدتان مي خواهيد كه همان رفتار پدر و مادرهايتان را نسبت به همديگر داشته باشيد؟

تأثير طلاق بر آينده فرزندان

پژوهش ها نشان داده است كودكاني كه پدر و مادرشان از هم جدا شده اند و بيشتر سال هاي رشد را فقط با پدر يا فقط با مادر گذرانده اند، به احتمال زياد در زندگي زناشويي خود نيز مشكل داشته باشند، اما اين به آن معني نيست كه نمي توان تغييري در اين تقدير ايجاد كرد. مي توانيد علل عدم موفقيت زندگي مشترك پدر و مادرتان را بررسي كنيد و با اجتناب از آن رفتارها، شانس موفقيت خود را در زندگي زناشويي افزايش دهيد.

در جستجوي همسر

نه تنها به دنبال شخصي مي گرديم كه آينده مان را با او سهيم شويم، بلكه فردي را مي خواهيم كه بخشي از گذشته مان نيز با او مشترك باشد. اگر پدر و مادر يا قوم و خويشي را تحسين مي كرديم كه مرفه بود، به احتمال زياد در پي همسري هستيم كه از نظر مالي تأمين باشد و احياناً كمبودهايي را كه در دوران كودكي و نوجواني، احساس مي كرديم پر كند. اگر احساس مي كنيد كه دوران كودكي و نوجواني تان بيش از حد جدي بوده است و خواهان شوخي و خنده بوده ايد، احتمالاً خواهان همسري هستيد كه شما را سرگرم كند و بخنداند.

پاسخ هاي شما به پرسش هاي مربوط به گذشته مهم هستند، زيرا موجب مي شوند تا بتوانيد وضعيت هاي نشاط آور و دردآور زندگي تان را تشخيص دهيد. با گفتگو درباره اين رويدادها مي توانيد تصميم بگيريد كه براي ايجاد يك زندگي خانوادگي شادمان، چه اقداماتي بايد انجام دهيد.

به هنگام مرور پاسخ هايتان نكات زير را به ياد داشته باشيد:

اگر بيشتر پاسخ هايتان مثبت و شاد است، با گذشته تان در صلح هستيد و احتمالاً خواستار زندگي مشتركي هستيد شبيه به فضايي كه در آن بزرگ شديد، چنانچه كل پاسخ هايتان منفي باشد، احتمالاً ناراحتي يا خشمي را از گذشته با خود حمل مي كنيد. درباره شيوه هاي رفع اين خشم، گفتگو كنيد و ببينيد به عقيده شما اين آزردگي چه تأثيري بر انتظارات شما از زندگي زناشويي مي تواند داشته باشد.وقتي از شما پرسيده شد كه دوست داريد زندگيتان شبيه به زندگي چه افرادي باشد آيا شما و نامزدتان يك زوج واقعي را مثال زديد يا شخصيت هاي يك فيلم را؟ آيا مدت ها با اين زوج معاشرت كرده بوديد يا فقط داستان آنها را بر صفحه تلويزيون ديده بوديد؟ الزامي ندارد كه همه الگوهاي خوب روابط در يك زوج وجود داشته باشند. شما مي توانيد اميدوار باشيد كه ويژگي هاي گوناگون زوج هاي مختلف را سرمشق قرار دهيد. براي نمونه مي توانيد مهر و محبت يك زوج و صرفه جويي زوج ديگر را آرمان خود قرار دهيد.

نقش پدر و مادر در ازدواج

تعداد كساني كه رها از پدر و مادر، زندگي زناشويي را آغاز مي كنند، اندك است. چه پدر و مادرتان را دوست داشته باشيد، چه از آنها دوري كنيد و حتي اگر هيچ گاه آنها را نشناخته باشيد، به هرحال بخشي از زندگي مشترك شما هستند و ميزان دخالت آنها در زندگي شما يكي از موضوع هاي معمول اختلاف و بگو مگوي شما و همسرتان خواهد بود.

هر كدام جداگانه پاسخ هايتان را به پرسش هاي زير بنويسيد، پرسش ها در رابطه با پدر و مادر هر يك از شماست نه پدر و مادر همسرتان، سپس درباره پاسخ، گفتگو كنيد و ببينيد به عقيده شما چه تأثيري (مثبت يا منفي) بر زندگيتان خواهند داشت.

آيا والدينتان نامزدتان را مي پسندند؟

آيا مهم است كه پدر و مادرتان، نامزدتان را دوست داشته باشند؟

چنانچه نامزدتان مورد تأييد پدر و مادرتان نباشد، چه تأثيري بر زندگي مشتركتان خواهد داشت؟

اگر پدر و مادر و نامزدتان با هم اختلاف داشته باشند، احتمالاً از كدام طرف جانبداري مي كنيد؟

قابل درك است كه هر يك از شما با پدر و مادر خودتان راحت تر باشيد تا پدر و مادر آن يكي، هر چه باشد، شما به مدت يك عمر پدر و مادرتان را مي شناسيد. در حالي كه احتمالاً تازه با پدر و مادر نامزدتان آشنا شده ايد، اما هميشه به ياد داشته باشيد كه پدر و مادر همسرتان، پدر و مادر همسرتان هستند، تحقير يا بي احترامي به آنها هيچ تفاوتي با توهين به پدر و مادر خودتان ندارد.

فرد بدبین به خود و شریک زندگی اش صدمه می زند و جایی برای محبت و علاقه باقی نمی گذارد که ناخودآگاه این رابطه به سمت سردی روی می آورد.

برخی از افراد دچار مشکلی به نام بدبینی هستند و نسبت به اخلاق و رفتار دیگران حتی نزدیکانشان هم شک و تردید دارند.

این معضل می تواند به سادگی یک زندگی را به تباهی بکشاند. زیرا شخصی که این مشکل را دارد احساس می کند چیزی را که می بیند یا می شنود واقعیت ندارد و با چیزی که در پشت صحنه وجود دارد متفاوت است. در واقع در ایجاد بیماری بدبینی، هم خانواده، الگوهای اجتماعی و زیست شناختی هر کدام به سهم خود در این بیماری نقش دارند که متاسفانه هیچ چیز مثل بدبینی در خراب کردن یک رابطه مخصوصاً در زندگی مشترک قدرتمند نیست.

فرد بدبین به خود و شریک زندگی اش صدمه می زند و جایی برای محبت و علاقه باقی نمی گذارد که ناخودآگاه این رابطه به سمت سردی روی می آورد.

ادوارد رمسون روانشناس از دانشگاه سوآز لند در این باره می گوید: شخصی که دچار بدبینی است نمی تواند حقیقت را قبول کند. البته ما با دو گروه افراد بدبین مواجه هستیم؛ یکی افرادی که ممکن است در طول زندگی شان دچار بدبینی شوند و در حالت طبیعی دانستن و ندانستن قرار گیرند که فرد با آگاهی می تواند به قطعیت برسد اما گروه دوم شامل همان افرادی می شود که رگه شخصیتی بدبینی شان غیرقابل کنترل است و فرد در حالت ترس به سر می برد و به دلیل ترس و اضطراب دچار حالت توهم یا همان پارانویید می شود.

فرد بدبین به نکات منفی بسیار توجه دارد و نکات ریز و کوچک را خوب می بیند. همیشه دارای عدم اطمینان است و خودش را از همه مسائل مبرا می داند و حق به جانب است که گاهی ممکن است همراه با خودشیفتگی باشد و همچنین از مکانیسم های روانی بسیاری استفاده می کند و به شدت پرخاشگر است. وجود موارد ژنتیکی باعث آمادگی اختلال در فرد می شود و محیط محرک آن به شمار می رود.

متاسفانه در زندگی مشترک امروزی، بدبینی بسیار دیده می شود که از طرف زن یا مرد نمایان است. فرد در اول نسبت به خود آگاهی داشته باشد و سپس وارد رابطه جدی شود و آن هنگام است که می تواند از یک رابطه مطمئن برخوردار باشد، زن یا شوهر ممکن است نسبت به یک امری شک کنند.در این صورت در درجه اول سوالشان را می پرسند و با توجه به خود آگاهی آن را هضم می کنند و به واقعیت می رسند.

ما به عنوان همسر در زندگی مشترک حق داریم که بدانیم در زندگیمان چه می گذرد. وقتی با مساله ای مواجه می شویم که برایمان سوءظن یا بدبینی پیش بیاید باید با شریک زندگیمان در میان بگذاریم که بتوانیم به قطعیت برسیم و نسبت به دانستن امری ناخوشایند خود را آماده کنیم.

تعصب در روان شناسی به معنای فکر غیرمنطقی است که با موقعیت متناسب نیست اما بدبینی به معنای آن است که من می ترسم آن اتفاقی را که دوست ندارم، بیفتد و دلیل واقعی و منطقی برای آن ندارم. البته فرد بدبین هیچ وقت خودش را با تعصب توجیه نمی کند بلکه همسر یا طرف مقابلش است که طرف بدبین را متعصب می نامد.

آن کسی که باید مشاوره و تحت روان درمانی قرار گیرد شریک فرد بدبین است. یک سری الگوهای رفتاری وجود دارد که همسر فرد بدبین باید آنها را رعایت کند که عبارتند از :

1 - رفتارشان با همسرشان باثبات و با اقتدار باشد.

2 - بحث کلامی نداشته باشند.

3 - وارد بازی های طرف مقابله نشود حساسیت های خود را نشان ندهند.

4 - اگر این افراد با رعایت الگوهای رفتاری فوق به نتیجه نرسیدند باید از مشاوره کمک گیرند.

5 - اگر در زندگی مشترک، یکی از دو نفر نسبت به هم بدبینی شدید داشته باشند، دیگر رابطه ای باقی نمی ماند و فقط انگار این دو نفر همدیگر را دارند اذیت می کنند.

6 - رابطه زناشویی بهنجار رابطه ای است که دو طرف نسبت به هم اطمینان و اعتماد دارند.

7 - بدبینی در زندگی مشترک یک آفت است که باعث خشم طرف مقابل می شود. در زندگی زناشویی، اصل بر صداقت، تعهد و صمیمیت است و اگر این موارد وجود نداشته باشد اسم این رابطه، زندگی نیست.

8 - ایجاد ابهام و پاسخ ندادن به آن، توجه نکردن به علایق و مسایلی که برای فرد مقابل مهم است.

9 - اگر هر کدام از زوجین نسبت به امری در زندگی شک دارند و باعث ابهام برایشان شده از طرف مقابل شان سؤال بپرسند و سعی کنند برای این کار از سؤالات انعکاسی و بدون تهدید استفاده کنند.

منبع :aftabir.com

از لجبازی کردن یا حالگیری نامزدتان به منظور تغییر حس حسادتش و اصلاح وی جلوگیری كنید. این كار حسادت نامزدتان را چند برابر كرده و بر افكار منفی خود مصمم می كند.

همیشه وجود علاقه شدید به یك شی یا یك فرد باعث ایجاد حس مالكیت نسبت به آن می شود. گاهی حتی این علاقه آنقدر زیاد است كه در نهایت تعصب و محدودیت های بسیاری برای آن شی یا شخص ایجاد می كند. این مسئله دقیقاً در ازدواج هم صدق دارد.

یعنی وقتی دختر و پسری با هم عقد می كنند حس « ما شدن » و « مالکیت » نسبت به هم در آنها شكل گرفته و علاقه و دوست داشتن میان آنها که مهم ترین عامل برای بقا و شیرینی زندگی مشترك و تحمل سختی های احتمالی آن محسوب می شود، ابعاد گسترده تری می گیرد.

معمولاً افراد در ماه های اول عقد بیشتر از گذشته و حتی آینده ابراز علاقه می کنند كه كاملاً طبیعی است اما گاهی این علاقه از مسیر طبیعی خود خارج شده و به جای اینكه عاملی برای ثبات و زیبایی زندگی باشد بهانه ای برای آزار و اذیت یکدیگر می شود. به بیان دیگر علاقه افراطی به نامزد باعث می شود كه فرد نامزدش را به صورت مطلق برای خود بداند و در وی هیچ سهمی برای دیگران قائل نبوده و او را در انحصار مطلق خود بداند. این احساس همان حس حسادت است كه در همه افراد به صورت كم و زیاد وجود دارد.

حسادت به عنوان یكی از خصیصه های رفتاری در همه افراد وجود دارد كه اگر كنترل شود برای فرد مشكلی ایجاد نمی كند اما اگر به افراط كشیده شود نتیجه ای جز سوء ظن و عدم اعتماد در روابط میان نامزدها و بهم خوردن رابطه ندارد.

معمولاً فرد حسود همسرش را تنها و تنها برای خود می خواهد و حاضر نیست تحت هیچ شرایطی لحظه ای او را از دست بدهد. این امر یعنی محدود كردن كامل نامزد و محروم كردن وی از همه حق و حقوق طبیعی اش.

راه حل چیست؟

برای كنترل این وضعیت سخت و بهتر شدن شرایط توسل به برخی از راهكارها بسیار مفید و سازنده است.

1 - در مرحله اول باید افراد،‌ موقعیت ها و ... كه نامزدتان نسبت به آنها حساسیت بسیار نشان می دهد و پس از آنها دچار حس حسادت می شود، شناسایی كنید.

2 - پس از شناسایی سعی كنید از افراد و موقعیت هایی كه باعث افزایش حس حسادت نامزدتان می شود دوری كنید. قدیمی ها چه زیبا می گفتند كه نمك زدن به زخم باعث بدتر شدن آن می شود.

3 - سعی كنید با هدیه دادن و ابراز عشق و اعتماد دادن به همسرتان که او تنها زن/ مرد زندگی شماست، بیش از پیش او را آرام کنید.

4 - نه تنها باید از مقایسه منفی نامزدتان با دیگران به خصوص همكاران و دوستان هم جنس او اجتناب كنید بلكه سعی كنید همیشه او برنده تمام مقایسه های زندگی تان باشد. احساس تنهایی و اینکه نامزدم به دیگران بیش تر از من بها می دهد واقعا آزار دهنده بوده و خود محركی اساسی برای ایجاد حس سحادت در فرد می باشد.

5 - در مورد موضوعات یا افرادی كه نامزدتان به آنها حساس است هرگز به او دروغ نگویید. فهمیدن دروغ از سوی نامزدتان همان و بیشتر شدن حس ظن و حسادت وی همان.

6 - از لجبازی کردن یا حالگیری نامزدتان به منظور تغییر حس حسادتش و اصلاح وی جلوگیری كنید. این كار حسادت نامزدتان را چند برابر كرده و بر افكار منفی خود مصمم می كند. مثلاً مردی به نحوه رفتار همسر خود با پسر خاله اش حساس شده است. زن نباید برای تغییر در رفتار نامزدش رفتارش را با پسر خاله اش صمیمانه تر كند. لجبازی باعث تحریك نامزد شده و در نتیجه نابودی زندگی نوپا را حتمی تر می كند. تنها راهكار بهتر شدن این حس در نامزدتان صبر و استفاده از نیروی جادویی عشق است. به جای لجبازی و غرور كاذب سعی كنید او را در دریای عشق بیكرانتان غرق كنید.

7 - و آخرین کلام این که : از حسادت او لذت نبرید! بعضی ها از این که همسرشان را نسبت به خود حساس ببینند لذت می برند چون تصور می کنند این نهایت عشق و وابستگی همسرشان را به آنها نشان می دهد. چنین تلاشی برای حسودتر کردن همسر شما، نهایتان باعث اختلاف شده و همسرتان را روز به روز از شما دورتر می کند.

منبع : tebyan.net